معنی زر دوزی جامه ابریشمی

تراز

تراز

رش

‎ عمل زر دوز، (اسم) محلی که در آن پارچه زری دوزند.

(صفت) منسوب به ابریشم. ابریشم فروش، ابریشم تاب، (اسم) (مستحدث) غلافی از لاستیک و مانند آن که برای حفظ از سرایت امراض مقاربتی آلت رجولیت را بدان پوشانند کاپوت. یا دستمال ابریشمی. دستمال بافته از ابریشم.

دوخت در روی جامه مقابل پس دوزی.

‎ عمل چکن وز، (اسم) جامه و قبایی که زرکش دوزی و بخیه دوزی شده باشد.

دیبا

طارونی

رش

ملحم

صاحبی

ابریشمی. [اَ ش َ] (ص نسبی) ابریشم فروش. ابریشم تاب. ابریسمی. || از ابریشم: دستمال ابریشمی. || منسوب به ابریشم.

دوزی. (حامص) مرکب از («دوز» ماده ٔ مضارع دوختن +«ی » پسوند حاصل مصدر) اما همیشه به صورت مرکب آید، چنانکه: رودوزی، تودوزی، ته دوزی، بخیه دوزی، خامه دوزی، ملیله دوزی، پیراهن دوزی. چادردوزی، پرده دوزی، زیردوزی، زردوزی، پولک دوزی و جز آن. (از یادداشت مؤلف). رجوع به ماده ٔ «دوز» و ترکیبات آن در جای خود شود.

طَلا
* زر جعفری: [قدیمی] زر خالص منسوب به جعفر برمکی، زر خالص، زر بی‌غش. δ گویند پیش از جعفر زر قلب سکه می‌زدند و چون او به وزارت رسید دستور داد از زر خالص سکه بزنند: گر همه زرّ جعفری دارد / مرد بی‌توشه برنگیرد گام (سعدی: ۱۱۵)،
* زر خشک: [قدیمی] طلای خالص، زر بی‌غش،
* زر دست‌افشار: ‹زر مشت‌افشار› [قدیمی]
طلای خالص،
زری که در دست گیرند و مانند موم بفشارند که پادشاهان ساسانی از آن گوی زرین ساخته بودند و به دست می‌گرفتند: ملک را زرّ دست‌افشار در مشت / کز افشردن برون می‌شد از انگشت (نظامی۸: ۳۰۹)،
* زر ده‌پنجی: [قدیمی]
طلا که نیمی از آن فلز دیگر باشد،
مسکوک که فقط پنج‌دهم آن زر خالص باشد،
* زر ده‌دهی: [قدیمی]
زر بی‌غش،
مسکوک که تمام آن زر خالص باشد،
* زر رکنی: [قدیمی]
زر مسکوک، منسوب به رکن‌الدولۀ دیلمی،
زر خالص،
* زر سرخ: [قدیمی]
زر مسکوک،
زر خالص،
* زر شش‌سری: [قدیمی] زر خالص تمام‌عیار،
* زر طِلی (طِلا): [قدیمی] زر خالص: وجود مردم دانا مثال زرّ طلی‌ست / به هر کجا که رود قدروقیمتش دانند (سعدی: ۱۲۰)،
* زر مغربی: [قدیمی] زر خالص منسوب به کشور مغرب در شمال افریقا،

846